De kerstdiners zijn achter de rug en de champagneflessen zijn leeg. Het vuurwerk is uitgedoofd en we zijn alweer even onderweg in 2020. Wat betekent het komende jaar voor de Nederlandse arbeidsmarkt? En specifiek: de uitzendmarkt. Er worden in ieder geval belangrijke besluiten genomen, die ook het uitzenden raken.
Eind 2018 is de Commissie Regulering van werk – geleid door Hans Borstlap – door het kabinet ingesteld. De Commissie Borstlap adviseert over veranderingen op de arbeidsmarkt en de mogelijk gevolgen voor regelgeving. Op 1 november 2019, zou de Commissie haar advies uitbrengen. Slechts drie weken voor deze deadline informeert minister Koolmees (SZW) de kamer dat deze deadline niet gehaald gaat worden. Koolmees schrijft in een brief aan de kamer: “Recentelijk heeft de heer Borstlap mij verzocht om uitstel van de opleverdatum van het advies van de Commissie Regulering van werk.”
Het is dus nog even wachten voordat er duidelijkheid is. Aan de andere kant biedt de latere opleverdatum ook kansen. De Algemene Bond Uitzendonderneming (ABU) heeft op maandag 16 december het factsheet De waarde van uitzendwerk aan minister Koolmees overhandigd. Het document moet eraan bijdragen dat de discussie in Den Haag wordt gevoerd ‘op basis van de juiste feiten en cijfers’. De verwachting is namelijk, dat het rapport erg kritisch zal zijn op flexwerk. Eerder stelde de Commissie Borstlap immers al dat er in Nederland veel ‘slechte’ flex is. Wat betreft de Commissie, wordt dit aan banden gelegd.
Hiermee is de kous nog niet af. Er verandert meer. Per 1 januari veranderen de regels rondom arbeidscontracten en ontslag. Deze veranderingen vinden plaats door de invoering van de Wet arbeidsmarkt in balans (WAB). Uitzendwerk wordt voor werkgevers een stuk duurder; de ww-premie stijgt flink en ook andere werkgeverslasten stijgen door de veranderende sectorindeling. Het gevolg? Het wordt in sommige gevallen minder aantrekkelijk om flexwerkers via een uitzendbureau in te huren.
De ABU blijft realistisch en is daarom zelf ook kritisch op de branche: ‘de uitzendbranche heeft een kwaliteitsimpuls nodig en wij zullen daar zelf het voortouw in nemen met het aanscherpen van de kwaliteitseisen.’ Echter is het nog maar de vraag of de invoering van de WAB voor de gewenste verbeteringen gaat zorgen. De ‘slechte flex’ geldt met name voor arbeidsmigranten. Zij hebben nog te vaak te maken met slechte huisvesting, te lage lonen en andere vormen van uitbuiting. Naar alle waarschijnlijkheid, blijft deze problematiek bestaan, ook met de invoering van de WAB.
Voor E&A staat het welzijn van de medewerkers altijd centraal. Tevreden mensen leveren het beste werk, zijn duurzaam inzetbaar en blijven langer in dienst. De signalen uit de markt zijn duidelijk; focus op het welzijn van de medewerker is ook in 2020 de (enige) juiste keuze. Dit jaar blijft E&A zich daarom onverminderd inspannen voor het welzijn van haar medewerkers.